اثر میانجی‌گری یادگیری سازمانی در رابطه بین مدیریت دانش با توانمند‌سازی کارکنان (مورد مطالعه: کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان مرکزی)

زمینه: توانمندسازی یکی از راههای بسیار مهم و کارآمد برای ارتقای عملکرد کارکنان در سازمان محسوب می‌شود. هدف: هدف از پژوهش حاضر مطالعه و بررسی تاثیر مدیریت دانش بر توانمندسازی با در نظر گرفتن نقش میانجی یادگیری سازمانی است. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر شیوه ی گردآوری داده ها، توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش، کارکنان اداره کل آموزش و پرورش استان مرکزی به تعداد 250 نفر می‌باشد. حجم نمونه به وسیله فرمول کوکران 82 تعیین شد. به منظور جمع آوری داده‌ها از پرسشنامه مدیریت دانش لاوسون (2003) ؛ یادگیری سازمانی گومژ و همکاران (2005) و توانمندسازی اسپریتزر و میشرا ( 1992) استفاده شده است. برای بررسی روایی ابزار سنجش از روایی سازه و برای بررسی پایایی آن از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق مدل‌یابی معادلات ساختاری با کمک نرم افزار Smart-PLS انجام شد. یافته‌ها: یافته‌های حاصل از تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که مدیریت دانش تاثیری مستقیم بر توانمندسازی و یادگیری سازمانی دارد. همچنین یافته‌ها نشان داد که مدیریت دانش تاثیری غیرمستقیم بر توانمندسازی از طریق یادگیری سازمانی دارد. نتیجه گیری: بر اساس یافته‌های پژوهش، مدیران می‌توانند از طریق مدیریت دانش و یادگیری سازمانی، زمینه توانمندسازی کارکنان را فراهم آورند.